Ronnie Earl (Ronald Horvath) urodził się 10 marca 1953 roku w Queens, w stanie Nowy York. Dorastając słuchał bluesa, jazzu i rocka. Studiował historię oraz pedagogikę specjalną i edukację w Boston University, nauczał też przez krótki czas dzieci niepełnosprawne. Sporym zainteresowaniem Ronniego cieszyła się gitara. Grał jako gitarzysta rytmiczny w The Speakeasy, w klubie bluesowym w stanie Massachusetts oraz w Bostonie. Swój sposób gry na gitarze doskonalił w towarzystwie Jimmie Vaughana i The Fabulous Thunderbierds. Grał też w legendarnym zespole Roomful Of Blues (1979-1988) - zastąpił wtedy Duke’a Robillanda. Swój pierwszy album, jako Ronnie Earl and The Broadcasters, nagrał w 1983 roku. Gościnnie wystąpili na nim Kim Wilson i Sugar Ray. Na początku działalności The Broadcasters tworzyli: Darrell Nulisch (śpiew), Jerry Portnoy (harmonijka), Steve Gomes (bas) oraz Per Hanson (perkusja). W 1994 roku skład trochę się zmienił, do grupy dołączyli Bruce Katz (instrumenty klawiszowe) i „Rocket” Rod Carey (gitara basowa).
Dorobek artystyczny zespołu Ronnie Earl and The Broadcasters obejmuje ponad dwadzieścia studyjnych płyt nagranych w okresie od 1983 do 2010 roku. Grupa wydała też oczywiście koncertowe płyty: „Blues and Forgiveness – Live In Europe” (1993), „Jimmy Rogers With Ronnie Earl” (1994) czy „Hope Radio” (2007), a także kilka kompilacyjnych krążków. Ostatni studyjny album zespołu Ronnie Earl and The Broadcasters zatytułowany „Spread The Love” ukazał się w 2010 roku, natomiast najnowsze koncertowe wydawnictwo zatytułowane „Just For Today” ukazało się w kwietniu zeszłego roku i zostało zarejestrowane podczas występów w Massachusetts Regent Theater, The Centre for Arts w Natick oraz The Narrows Center for The Arts. Jeden z wielkich cenionych gitarzystów naszych czasów prezentuje się na tym albumie w doskonały sposób dając nam radość wsłuchania się w muzykę, w większości instrumentalnej, z gatunku bluesa i soul.
Album rozpoczyna utwór „The Big Train”, który znakomicie wprowadza słuchacza w klimat i urok twórczości mistrza gitary, któremu towarzyszą bardzo wytrawni muzycy potrafiący w piękny sposób wypełnić pozostałą przestrzeń muzyczną. Urzekający swym bluesowym feelingiem nagranie „Blues For Celie” to prawie dziesięciominutowa kompozycja, pełna swobody i duchowej inspiracji, pochłaniająca odbiorcę niezwykłą magią gitary i organów. Piękne brzmienie gitary rozpoczyna nagranie „Miracle”, tak znajomo brzmiące w dalszej części, a pochodzące z ostatniego studyjnego krążka z 2010 roku. Ronnie Earl potrafi wzruszyć swą interpretacją tego utworu miłośników gitary. W nastrojowym, spokojnym tonie utrzymuje nas, niesiona nutą nostalgii, a pochodzącą z albumu „The Colour Of Love” (1997), kompozycja „Heart Of Glass”. Atmosferę ożywiają trochę kolejne kawałki: „Rush Hour” i „Vernice’s Boogie”, w którym od samego początku na pierwszy plan wysuwa się brzmienie pianina. Pozostali muzycy, łącznie z Ronniem, podporządkowują się tym dźwiękom. Kolejna perełka na omawianym wydawnictwie to cudownie wykonana „Blues for Hubert Sumlin” - świetny bluesowy numer. Dźwięki w nim zamieszczone wypływają wręcz z duszy artysty i wprawiają w drżenie struny jego gitary. Kolejny sztandarowy utwór pt. „Ain’t Nobody’s Business” pochodzi z płyty „Living In The Light” (2009). Jest on pełen delikatnych dźwięków wygrywanych na gitarze. Wrażliwość Ronniego Earla wpływa na pozostałych instrumentalistów, którzy razem z nim tworzą majestatyczne bluesowe utwory.
Przed nami jeszcze cztery nagrania. Pierwszy to swingujący „Robert Nighthawk Stomp”, kolejny to „Jukein”. Czego by nie zagrał ten znakomity muzyk, zawsze robi to perfekcyjnie. Tak właśnie jest w następnym utworze. Któż nie zna wielkiego klasyka „I’d Rather Go Blind” napisanego przez Ellingtona Jordana, a pierwszy raz nagranego przez Ettę James w 1967 roku? Był on wykonywany przez tak znakomitych artystów jak Koko Taylor, B.B. Kinga, Paula Wellera, Roda Stewarta, Beth Hart czy Dereka Trucka i Susan Tedeschi. Tutaj zaśpiewany jest przez pochodzącą z Bostonu wokalistkę Dianę Blue. Połączenie wirtuozerii gitary i tak emocjonalnego wokalu uznanej i wielokrotnie nagradzanej artystki, która również gra na harmonijce, zniewala słuchacza swoją siłą emocjonalną. Ostania kompozycja, która znalazła się w tym zestawie to „Pastorale”, pochodząca z płyty „Living In The Light”. Wzrusza swym wykonawstwem i powoduje jeszcze większe pragnienie poznania całej dotychczasowej twórczości tak utalentowanego twórcy, jakim jest Ronnie Earl.
W październiku ubiegłego roku zespół świętował swoje 25-lecie; pierwszy swój koncert zagrali 31 października 1988 roku w The Last Call In Providence, Rhade Island. Wszystkiego najlepszego z okazji ćwierćwiecza istniena…
