Legenda brytyjskiego blues rocka wydaje nową płytę! Ale „Pigthology” to nie zestaw nowych premierowych utworów grupy, a kompilacja nigdy nie wydanych na płycie nagrań, utworów koncertowych, a także zremasterowanych wersji najsłynniejszych hitów w dorobku Blodwyn Pig, takich jak m.in. „Dear Jill”, „See My Way” i „Drive Me”.
Grupa Blodwyn Pig została założona w 1968 roku przez gitarzystę Micka Abrahamsa, po tym jak opuścił on zespół Jethro Tull, tuż po jego spektakularnym debiucie „This Was”. Abraham wraz z Jackiem Lancasterem (saksofony, flety, skrzypce), Andy Pylem (gitara basowa) oraz Ronem Bergiem (perkusja) – później zastąpił go także znany z Jethro Tull, Clive Bunker – nagrali dwie płyty: „Ahead Rings Out” (1969) i „Getting To This” (1970), a następnie… rozwiązali Blodwyn Pig.
Formacja ta, w różnych konfiguracjach personalnych, ale zawsze z Abrahamem i Lancasterem w składzie, kilkakrotnie powracała do czynnej działalności, co w latach 90. ubiegłego wieku zaowocowało dwiema kolejnymi płytami: „Lies” (1993) i „Pig-in-the-middle” (1996). Wtedy też nastąpił swoisty renesans popularności Blodwyn Pig. Być może niekoniecznie za sprawą tych dwóch albumów, a dzięki wykorzystaniu utworu „Dear Jill” w niezwykle popularnym filmie „U progu sławy” Camerona Crowe’a.
Wydana w tym roku przez odnogę Gonzo Multimedia, wytwórnię Squirrel Music, płyta „Pigthology” jest próbą ponownego przypomnienia dorobku tej zasłużonej dla brytyjskiego rocka grupy, którą swego czasu stawiano na równi z The Moody Blues, The Who, Family Free i Joe Cockerem – artystami, z którymi notabene Blodwyn Pig wystąpił na legendarnym Isle Of Wight Festival w 1969 roku. Na albumie tym znajdujemy 12 unikatowych utworów, które z pewnością okażą się sporą gratką dla fanów dobrej bluesrockowej muzyki. Na pewno przywrócą też pamięć o tej odrobinę zapomnianej już formacji, a dla oddanych sympatyków twórczości Blodwyn Pig, przynajmniej w kilku przypadkach, mogą okazać się sporym zaskoczeniem. „W zamieszczonej na niniejszej kompilacji wersji utworu „Baby Girl” Mick Abrahams gra na fortepianie. W koncertowym wykonaniu „Cosmogrification”, które zarejestrowaliśmy w Luton w 1973 roku na perkusji zagrał Clive Bunker, który zastąpił chorego Rona Berga. Z kolei w „Moonkinit” ja gram na fortepianie. Mówię o tym, ponieważ zazwyczaj w naszych kompozycjach nie używaliśmy instrumentów klawiszowych” – wyjaśnia Jack Lancaster. Takich ciekawostek jest zresztą na tej płycie więcej. Jak widać, „Pigthology” ma szansę stać się prawdziwym białym krukiem i przedmiotem pożądania wszystkich fanów tego zespołu.
