Zapewne nazwisko Narada Michael Walden niewiele komu co mówi. A przecież to uznany producent, muzyk i ceniony kompozytor. Współpracował z wieloma znanymi artystami. Wymieńmy kilku najsłynniejszych: Aretha Franklin, Gladys Knight, Steve Winwood, Ray Charles, Whitney Houston, George Michael, Mariah Carey, Barbara Streisand, Lionel Ritchie, Elton John, Sting, Carlos Santana, Steve Wonder, Tom Jones, Jeff Beck i grupa The Temptations. Jest zdobywcą kilku nagród Grammy: jako Producent Roku (1988), za Album Roku za ścieżkę dźwiękową do filmu „Bodyguard” (1993) oraz Utwór Roku w dziedzinie rhythm and bluesa za „Freeway Of Love” Arethy Franklin w 1985 roku.
Zaczynał jako perkusista w grupie Mahavishnu Orchestra (w wieku 19 lat zastąpił w nim słynnego Billy’ego Cobhana), koncertował wspólnie z Jeffem Beckiem, Tommy Bolinem i zespołem Weather Report, napisał muzykę do wielu filmów (między innymi soundtracki do „Bodyguarda”, „Gliniarza z Beverly Hills 2”, „9 ½ tygodnia” i „Stuarta Malutkiego”, a także temat muzyczny będący hymnem Igrzysk Olimpijskich w 1988 roku).
Na swojej nowej płycie zatytułowanej „Thunder 2013” pomieścił 15 utworów z pogranicza muzyki funk, bluesa, rocka, fusion, a także kilka urokliwych ballad. Do tego przedsięwzięcia zaprosił znanych artystów, m.in. Nikitę Germaine na wokalu, Franka Martina na instrumentach klawiszowych Matthew Charlesa Heulitta na gitarach oraz Angelinę Saris na basie. Sam zasiadł za swoją ukochaną perkusją i zaśpiewał w większości utworów.
W postaci „Thunder 2013” otrzymaliśmy pełną energii płytę, na której wprawdzie ze świecą szukać ukochanych przez MLWZ.PL progrockowych klimatów, ale jakość muzyki, niesamowita energia z niej płynąca, a także niezwykłej urody mieszanka różnych gatunków – od bluesa („40 Days”, „Shake The House”), poprzez instrumentalną balladę („Miracle Of Fatima”), rockową balladę z wokalem („We Belong Together”), chwytliwą przebojowość („Dragonfly”, „Dreams Of Vinyl”), rytmiczny funk („Throw Your Hands Up”, „New York City”, „Down Low”, „Thunder”) po solidną dawkę rocka („Movin’ On”, „Shirley Mae”) spowodowały, że postanowiliśmy zwrócić uwagę naszym Czytelnikom na to wydawnictwo. To po prostu muzyka przez duże M i, biorąc pod uwagę słuszne skądinąd założenie, że nie gatunki się liczą, nieważne są etykietki, a muzyka dzieli się po prostu na złą i dobrą, to niżej podpisany oświadcza, że album Waldena zdecydowanie zalicza się do tej drugiej kategorii.
www.tarpanrecords.com
