Grupa IQ będzie headlinerem tegorocznej edycji "Ino-Rock Festiwal", który odbędzie się już za tydzień, 30 sierpnia, w Inowrocławiu.
Ciesząca się wielkim szacunkiem oraz sympatią fanów rocka progresywnego, grupa IQ wystąpi podczas "Ino-Rock Festiwal" 2014. Założony ponad 30 lat temu zespół uważany jest (zarówno przez dziennikarzy jak i fanów) za jedną z najbardziej znanych i szanowanych formacji z kręgu nowej fali rocka progresywnego (do której zalicza się także Pendragon, Solstice, Pallas, Twelfth Night i oczywiście Marillion).
Prapoczątki IQ datują się jeszcze na lata 70. ubiegłego stulecia, kiedy to trzech młodych mieszkańców Zjednoczonego Królestwa (Mike Holmes, Niall Hayden, Kevin Sharp) postanowiło wspólnie razem pomuzykować pod nazwą The Lens. Do składu szybko "wskoczył" wokalista Peter Nicholls. Podobnie, jak w przypadku tysięcy innych grup działających w UK, The Lens nigdy nie wyszedł poza salę prób i nie dał się poznać szerszej publiczności.
Przełom nastąpił w 1981 roku. Jeden ze wspólnych znajomych - klawiszowiec Martin Orford zaproponował współpracę muzykom. Nowy klawiszowiec, nowe pomysły i nowa nazwa. IQ (Intelligence Quotient - iloraz inteligencji) to chwytliwy szyld dla aspirującego zespołu. Po uzupełnieniu składu o sekcję rytmiczną (Tim Esau/Paul Cook), IQ zaczęło nagrywać pierwszy materiał (kaseta „Seven Stories Into Eight”). Dalej historia potoczyła się niemalże jak z płatka. Sukces komercyjny Marillion, niezły debiutancki materiał demo sprawiły, że zespół trafił pod skrzydła wytwórni The Major Records. Pierwszy "prawdziwy" materiał zawarty na albumie „Tales From the Lush Attic” spodobał się fanom progresywnego rocka spod znaku Genesis. Dużo dojrzalszy album „The Wake” ugruntował popularność zespołu. Grupa stawała się coraz bardziej rozpoznawalna (acz nie tak sławna jak Marillion), a wspólna trasa z Wishone Ash pozwoliła dotrzeć do nowych fanów.
Zespół nabrał scenicznej pewności, wszystko układało się naprawdę dobrze aż do chwili, kiedy Peter Nicholls opuścił (w dość niejasnych okolicznościach) zespół (założył formację Niadem's Ghost), a IQ "na gwałt" musiało szukać zastępstwa. W miejsce Nichollsa zwerbowali Paula L. Menela. Po tych zawirowaniach personalnych, muzycy ponownie weszli do studia i zarejestrowali - nieco bardziej komercyjny – „Nomzamo” (1987). Dwa lata później, wydali - utrzymany w podobnej stylistyce – „Are You Sitting Comfortably” i wyruszyli w trasę z bardzo popularnymi wówczas Mike And The Mechanics.
Lata 90. to dla IQ okres kolejnych zmian personalnych, często zaskakujących i niespodziewanych. Chwilową przerwę w działalności muzycy powetowali sobie wydaniem składankowego albumu „J'ai Pollette D'arnu” oraz założeniem swojej własnej wytwórni Giant Electric Pea. Do składu dołączył nowy basista - John Jowitt i powrócił Peter Nicholls. Wydany już z nimi w składzie album „Ever” został zasłużenie entuzjastycznie przyjęty przez fanów oraz prasę muzyczną. Znakomite recenzje, bardzo dobrze przyjęta trasa koncertowa (udokumentowana albumem „Forever Live”) spowodowały, że IQ przeżywało renesans popularności. Muzycy podnieśli sobie jeszcze wyżej poprzeczkę. Wydanie w 1997 roku podwójnego albumu „Subterranea” było prawdziwym tour de force zespołu. Towarzysząca wydaniu płyty trasa koncertowa przebiła wszystko, co dotychczas IQ prezentowało na scenie. Wizualizacje, lasery, specjalnie zaprojektowane światła złożyły się na wyjątkowość prezentacji scenicznej formacji.
Po kilku latach wydawania składanek, materiału archiwalnego, muzycy IQ na powrót zawitali do studia nagraniowego. W 2001 roku ukazała się płyta „The Seventh House”. Rok później zespół wyruszył w jubileuszową trasę z okazji dwudziestolecia działalności. Jej podsumowaniem było DVD „IQ20 - The Twentieth Anniversary Show”. IQ nie odpuszczało i w 2004 roku nagrało kolejny - znów udany - album studyjny „Dark Matter”.
Druga część dekady to niestety znów okres roszad personalnych. Zespół opuścił najpierw Paul Cook, a w 2007 roku Martin Oxford. Wreszcie w nowym składzie, w maju 2009 roku grupa wydała nieźle przyjęty album „Frequency”. W 2011 skład formacji uległ kolejnym przetasowaniom, ale tym razem powróciła do niemal oryginalnego, najlepszego składu (zabrakło tylko Orforda).
W maju 2014 roku ukaże się jedenasty już album - i pierwszy po pięcioletniej przerwie - zatytułowany „The Road of Bones”, a jego wydaniu towarzyszyć będą występy na żywo zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i Europie. Jednym z nich będzie koncert w inowrocławskim "Teatrze Letnim" 30 sierpnia br.
Skład zespołu:Paul Cook - perkusja
Neil Durant – instrumenty klawiszowe
Tim Esau - gitara basowa
Michael Holmes - gitara, instrumenty klawiszowe
Peter Nicholls - śpiew
Wybrana dyskografia:
Albumy studyjne:
Seven Stories Into Eight (kaseta) (1982)
Tales From The Lush Attic (1983)
The Wake (1985)
Nomzamo (1987)
Are You Sitting Comfortably? (1989)
Ever (1993)
Subterranea (1997)
The Seventh House (2000)
Dark Matter (2004)
Frequency (2009)
The Road Of Bones (2014)
Albumy koncertowe (wybór):
Living Proof (Live) (1986)
J'ai Pollette D'arnu (1991)
Forever Live (1996)
Subterranea: The Concert (2000)
The Archive Collection: IQ20 (2003)
The Wake In Concert (2010)
The Archive Collection: IQ30 (2012)
Albumy kompilacyjne (wybór):
Nine In A Pond Is Here (1985)
Seven Stories Into Ninety Eight (1998)
IQ w sieci: www: http://www.iq-hq.co.uk//
