Wydawnictwo GAD Records pod koniec ubiegłego roku sprawiło nie lada prezent sympatykom progresywnego rocka. Obok opisywanej na łamach naszego portalu biografii Steve’a Hacketta autorstwa Maurycego Nowakowskiego, opublikowana została również książka poświęcona jednej z najsłynniejszych supergrup w dziejach progrocka – UK. Choć zespół istniał zaledwie ponad dwa lata, wielu fanów rocka progresywnego zalicza go do ścisłego grona najważniejszych wykonawców tego gatunku, co wydaje się być o tyle słuszne, iż mając w składzie wybitne indywidua, nagrał on dwie znakomite studyjne płyty, będące konglomeratem muzycznych aspiracji i wpływów prezentowanych przez każdego z jego członków. Biografia tej legendarnej formacji z pewnością ucieszy zatem wielu fanów, którym nie wystarczają lakoniczne informacje dotyczące UK zawarte w dostępnych na rynku publikacjach na temat zespołu King Crimson, z którym w mniejszym lub większym wymiarze współpracowali aż trzej spośród pięciu muzyków związanych z UK.
Autor książki „UK. Presto Vivace”, Michał Wilczyński, pozornie niełatwe zadanie przedstawienia „ekspresowej” kariery tej supergrupy w formie książkowej biografii rozwiązał wzbogacając dane dotyczące lat funkcjonowania zespołu prezentacją artystycznej ścieżki jednego z jego liderów, Eddie’go Jobsona - od czasu rozwiązania UK po dzień dzisiejszy. Zabieg ten z jednej strony był trafionym pomysłem, zważywszy na fakt, iż, jak pisze autor, to właśnie Jobson był głównym inicjatorem pojawiających się na przestrzeni lat prób reaktywacji zespołu. Niestety, z drugiej strony w zasadzie nadał on książce charakter biografii samego Jobsona – nieco razi wobec tego dość powierzchowne potraktowanie późniejszych losów artystycznych Johna Wettona, który wraz z Jobsonem stanowił właściwy trzon formacji w przeciągu całej jej krótkiej kariery. O klawiszowcu i skrzypku UK czytelnik dowiaduje się doprawdy wiele – poznaje kulisy powstawania jego albumów solowych, działań na polu muzyki reklamowej i filmowej. Dostaje również garść ciekawych informacji na temat krótkiej i nieudanej współpracy artysty z grupą Yes, czy wreszcie zaznajamia się z wszelkimi próbami reaktywacji marki UK, które doprowadziły ostatecznie do pierwszych po trzydziestu latach wspólnych występów Jobsona z Wettonem, które odbyły się w Polsce pod hasłem „U.K. – 30th Anniversary”. Sam wokalista i basista zaś został potraktowany jedynie krótkim przeglądem muzycznej działalności uzupełnionym rzecz jasna o opisy jego udziału w próbach reaktywacji UK. O ile zatem przedstawienie kariery Eddie’go Jobsona z pewnością usatysfakcjonuje zarówno fanów UK, jak i jego solowych dokonań, o tyle powierzchowne potraktowanie kariery Wettona i słowa (w tym wypadku odnoszące się do jego późniejszej grupy Asia): „Dalsze losy zespołu (…) są dobrze znane”, niestety pozostawiają spory niedosyt, a stwierdzenie, że o twórczości tego artysty można przeczytać w wielu książkach, nie jest zbyt przekonujące.
Z pewnością jednak nie można narzekać na to, co fanów UK zainteresuje w książce najbardziej, a więc na treść rozdziałów dotyczących lat funkcjonowania tej supergrupy. Autor prezentuje genezę powstania zespołu, w zwięzłych notkach opisuje muzyczną przeszłość każdego z członków formacji, jak również zaznajamia czytelnika z ich muzycznymi aspiracjami i oddzielnymi wizjami funkcjonowania i muzycznego charakteru UK, uzmysławiając przy tym, jak bardzo kruchym tworem był ten skupiający wybitne artystyczne osobowości zespół. Równocześnie skrupulatnie opisuje wszystkie utwory z płyt będących wynikiem wyjątkowo trudnych kompozytorskich kompromisów, jak również przedstawia pokrótce kompozycje, które co prawda nie miały szans pojawić się na studyjnym wydawnictwie sygnowanym nazwą UK, ale przewijały się w setlistach starannie zrelacjonowanych tras koncertowych. Nie zabrakło również ciekawostek, wśród których znalazły się m.in. rozważane w 1977 i 1978 roku kandydatury na członków zespołu – z lektury biografii wynika bowiem, że UK mógł mieć odmienną, aczkolwiek nie mniej gwiazdorską „obsadę”, niż ta, która faktycznie zapisała się w rockowej historii…
Nie da się ukryć, że biografia UK autorstwa Michała Wilczyńskiego to dla entuzjastów rocka progresywnego wyjątkowy rarytas. Szkoda jednak, że zabrakło w niej miejsca dla paru słów więcej na temat ostatnich trzydziestu lat działalności muzycznej Johna Wettona. Być może takie było założenie autora, a być może cel był taki, aby publikacja książki mniej więcej zbiegła się w czasie ze wspólnymi koncertami Jobsona i Wettona w Polsce i w związku z tym ostatecznie przybrała ona taką właśnie formę. Wypada mieć nadzieję, że przy okoliczności drugiego wydania tej pozycji uda się nadrobić te zaległości, jak również wzbogacić biografię o choćby niewielki katalog zdjęć. Niemniej jednak, z całą pewnością jest to jedna z takich książek, dla jakich od lat zarezerwowane było miejsce na półkach wielu wielbicieli rocka progresywnego i całe szczęście, że miejsce to nareszcie może być wypełnione.
