W świecie rządzonym przez coraz bardziej nieugięte zasady i konformistyczne koncepcje sztuki, zespół PAIN OF SALVATION stworzył na międzynarodowej scenie muzycznej swoją własną niszę.
Ich inteligentnie skomponowane i zręcznie zaaranżowane utwory są mieszaniną metalu, popu, funky, disco, bluesa, gotyku oraz folku z arabskimi i orientalnymi wpływami, a także bardziej lub mniej ekstremalnych stylów muzycznych, tworząc przy tym jednolitą całość. PAIN OF SALVATION świadomie nie poddaje się żadnym artystycznym kompromisom, a jedyne kryterium dla ich kompozycji stanowi najwyższa jakość oraz głębia zawartości.
Od momentu utworzenia swojego pierwszego znaczącego zespołu Reality w 1984 roku, jego pomysłodawca i lider Daniel Gildenlöw konsekwentnie podąża za własną koncepcją różnorodnego, technicznie doskonałego i wykraczającego poza wszelkie granice rocka progresywnego. W 1991 roku zmienił nazwę zespołu na PAIN OF SALVATION i od tamtej pory wydał sześć albumów studyjnych oraz jeden w wersji akustycznej, a wśród nich takie klasyki jak "Scarsick" (2007), "BE" (2004) czy "Remedy Lane" (2002). Każde z tych wydawnictw to imponujące, wielowarstwowe concept albumy, dotykające trudnych społeczno-politycznych tematów, przy jednoczesnym manifestowaniu bardzo intymnych i indywidualistycznych poglądów.
Międzynarodowe uznanie zyskali w 2002r. dzięki albumowi "Remedy Lane". Pisanie materiału na tę płytę było dla Gildenlowa szczególną terapią, dzięki której mógł dojść do siebie po bolesnych doświadczeniach nieudanego związku. Po wspólnej trasie z Dream Theater już cała Europa wiedziała, że ze Szwecji wieje ożywczy wiatr. Na akustycznym koncertowym albumie "12:5" Pain of Salvation zaprezentowali swoje łagodniejsze oblicze, lecz już niebawem miała się rozpętać prawdziwa burza. A rozpętała się dzięki albumowi "Be", na którym zespół powędrował przez najgłębsze odmęty prog metalu. Najbardziej wyrafinowana odmiana rocka progresywnego zmieszała się z elementami muzyki metalowej i klasycznej, a w tle pobrzmiewały również echa folk i gospel. Niezwykłe brzmienie udało się osiągnąć dzięki udziałowi 9-osobowej orkiestry, w skład której weszły wiolonczela, altówka, skrzypce, flet, klarnet, klarnet basowy, tuba oraz instrumenty perkusyjne. Sam Gildenlow przyznał, że bez orkiestry album "Be" nie byłby tym, czym jest. A jest współczesną baśnią o początkach życia; opowiada o ludzkości, Bogu, naszym stosunku do wiary i nauki. Najważniejsze ze wszystkich stawianych pytań brzmi: Jak to wszystko się ze sobą łączy? Nauka daje nam kilka wskazówek, lecz nie jesteśmy w stanie pojąć do końca złożoności tego systemu. Jesteśmy przecież jego częścią i nie potrafimy spojrzeć na wszystko z zewnątrz. W ramach trasy promującej album "Be" zespół pojawił się po raz pierwszy w naszym kraju, by wystąpić 30 kwietnia 2005 w Krakowie.
29 stycznia 2007 na rynku pojawiło się kolejne dzieło formacji zatytułowane "Scarsick", nagrane już bez Kristoffera Gildenlowa, który w międzyczasie opuścił zespół. W ramach trasy promocyjnej tej płyty grupa ponownie odwiedziła Polskę, by pojawić się 20 lutego 2007 w Warszawie i 21 lutego 2007 w Krakowie.
Wydany w listopadzie 2009 roku minialbum "Linoleum" był wprowadzeniem do dwupłytowego projektu "Road Salt" i stanowił jedynie małą zapowiedź mającej się wkrótce ukazać większej całości. Wydanie minialbumu poparte zostało szeregiem koncertów w całej Europie i Rosji, zespół pojawił się również jako support przed występami Dream Theater w Australii, a także wziął udział w Melodifestivalen… szwedzkiej edycji eliminacji do konkursu piosenki Eurowizji, wydarzeniu śledzonym przez miliony widzów państwowej telewizji. Podczas konkursu PAIN OF SALVATION zaprezentował nastrojowy utwór "Road Salt" i zarówno jakość piosenki, jak i samo wykonanie spotkały się z imponującym odzewem ze strony publiczności, pomimo raczej nietypowego, jak na tego typu konkurs, charakteru zespołu. Występ katapultował PAIN OF SALVATION do głównego nurtu uwagi mediów. Prawdziwym sukcesem było otrzymanie "jeszcze jednej szansy" i przejście do drugiego etapu konkursu. Choć ostatecznie zespół nie zakwalifikował się do finału, utwór "Road Salt" zdobył ogromne uznanie we wszystkich zakątkach Szwecji, docierając aż do 12. miejsca na liście najlepiej sprzedających się singli, gdzie konsekwentnie się utrzymuje, nie dając szansy kolejnym utworom z albumu. Album "Road Salt One" (nazywany również "Road Salt - Ivory") ukazał się w maju 2010.
W marcu 2011 Gildenlöw zapowiedział premierę drugiej części "Road Salt". Ma ukazać się we wrześniu. Wtedy też zespół pojawi się w Polsce po raz trzeci jako jedna z gwiazd czwartej edycji festiwalu "Ino-Rock".
Aktualny skład formacji:
Daniel Gildenlöw - vocals, guitar
Johan Hallgren - guitar, backing vocals
Fredrik Hermansson - keyboards, synthesizers
Léo Margarit - drums, backing vocals.
Opracowano na podstawie materiałów promocyjnych Wydawnictwa "Rock Serwis".
