Void Contact to amerykański zespół założony w połowie lat 80. przez Davida McHenry’ego (wokal, instrumenty klawiszowe i perkusja) oraz Cartera Scotta (wokale, instrumenty klawiszowe i gitary). Do niedawna mieli w swoim dorobku dwa albumy: „Age of Antiquity” (1989) i „Autonomy” z 1991 roku, na których słychać było wyraźne wpływy progrockowej muzyki rozciągające się od dokonań Yes, Rush i Jethro Tull aż po bardziej popowe klimaty w stylu Billy Joela i grupy Chicago.
Po ich wydaniu Carter Scott opuścił zespół, a David kontynuował działalność pod nazwą Void Contact i rozbudowując swój zespół do składu grającego na żywo, głównie w okolicach rodzinnego Nashville. W tym okresie skomponował on pięć nowych piosenek, które jednak nigdy nie zostały wydane. Styl jego grupy przerodził się w bardziej popowe, wręcz piosenkowe brzmienia, podobne do nagrań The Beatles, Supertramp, Jellyfish i Toy Matinee. Ostatecznie jednak Void Contact rozpadł się i piosenki te trafiły do głębokiej szuflady.
Minęło kilka długich lata i w 2013 roku David i Carter znowu połączyli swoje siły w poszukiwaniu nowych muzycznych inspiracji. Zaczęli komponować i nagrywać nowe utwory, kierując ich brzmienie w stronę melodyjnego pop rocka. David zremasterował i w niektórych przypadkach ponownie nagrał niektóre fragmenty pięciu niewydanych utworów, które stały się osnową nowego albumu. Ujrzał on światło dzienne kilka tygodni temu, a zatytułowany jest „Secrets & Alibis”.
W nagraniach z płyty, na program której składa się aż 14 krótkich (najdłuższy „If Only” trwa niespełna 5, a najkrótszy – „Segwey” - zaledwie 2 i pół minuty) piosenkowych utworów tworzących bardzo przyjemną poprockową ścieżkę dźwiękową, odnaleźć można liczne wpływy twórczości takich klasycznych wykonawców, jak The Beatles (smyczkowy aranż w „Before The Fall”), 10cc, Queen, City Boy, Supertramp, Styx, Tears For Fears i Chicago (świetna sekcja dęta w „Alibis”), a także bardziej współczesnych grup pokroju A.C.T., Cats In Space czy Fool’s Garden. Najlepsze momenty na płycie? „Secrets”, „Plans”, „Nightwing”, bogato zaaranżowany (smyczki i dziecięcy chórek) „How Can We Believe ” oraz roztańczony „Couldn’t Let Her Go”. Są one świetnym przykładem dobrego pop rocka, który tak wspaniale sprawdza się w gorące dni tegorocznego lata. Zresztą cała płyta „Secrets & Alibis” to przyjemna, bardzo dobrze zaaranżowana i wyprodukowana całość, a w jej nagraniu panów Scotta i McHenry’ego wspomagało kilku utalentowanych muzyków, którzy swoją grą przyczynili się do nadania unikatowego charakteru temu niewątpliwie interesującemu albumowi, m.in. Rick Vito (Fleetwood Mac, Jackson Browne, Bob Seger), John Catchings (Ben Folds Five, Hoi Polloi, Vince Gill) oraz Jim Hoke (Sheryl Crow, Don Henley, Billy Joel).
