To kolejny album – hołd, którego pomysłodawcami są dwaj szefowie wytwórni Magna Carta: Peter Morticelli i Mike Varney. Tym razem w centrum uwagi znajduje się muzyka grupy Rush, a koordynatorem całości uczyniono Roberta Berry (ex-3, The December People). Ten amerykański muzyk w przeszłości wielokrotnie sprawdził się w podobnych przedsięwzięciach. Tym razem do współpracy zaprosił m.in. Trenta Gardnera i Jeffa Feldmana, z którymi wspólnie opracował ścieżki melodyczne do poszczególnych utworów oraz licznych wokalistów (m.in. Sebastian Bach, Kip Winger, Randy Jackson), by przypomnieć 11 znanych nagrań z repertuaru legendarnego kanadyjskiego tria. I to tak popularnych, jak „Tom Sawyer”, „Limelight”, „A Farewell To Kings”, “The Spirit of Radio”, czy “2112 Overture”. Trzeba przyznać, że oryginalne kompozycje tria Lee – Peart – Lifeson są wdzięcznym materiałem do wszelakich prób interpretacyjnych i pewnie dlatego po wysłuchaniu tej płyty, można śmiało powiedzieć, że eksperyment się powiódł. Chociaż zdaję sobie sprawę, że album ten utrafi zapewne wyłącznie w gusta najbardziej zagorzałych fanów grupy Rush. Tym, którzy niezbyt dobrze znają dorobek tego zespołu, a chcieliby zapoznać się z jego twórczością, mimo wszystko polecam oryginalne nagrania.V/A - Subdivisions (A Tribute To Rush)
, Artur Chachlowski
To kolejny album – hołd, którego pomysłodawcami są dwaj szefowie wytwórni Magna Carta: Peter Morticelli i Mike Varney. Tym razem w centrum uwagi znajduje się muzyka grupy Rush, a koordynatorem całości uczyniono Roberta Berry (ex-3, The December People). Ten amerykański muzyk w przeszłości wielokrotnie sprawdził się w podobnych przedsięwzięciach. Tym razem do współpracy zaprosił m.in. Trenta Gardnera i Jeffa Feldmana, z którymi wspólnie opracował ścieżki melodyczne do poszczególnych utworów oraz licznych wokalistów (m.in. Sebastian Bach, Kip Winger, Randy Jackson), by przypomnieć 11 znanych nagrań z repertuaru legendarnego kanadyjskiego tria. I to tak popularnych, jak „Tom Sawyer”, „Limelight”, „A Farewell To Kings”, “The Spirit of Radio”, czy “2112 Overture”. Trzeba przyznać, że oryginalne kompozycje tria Lee – Peart – Lifeson są wdzięcznym materiałem do wszelakich prób interpretacyjnych i pewnie dlatego po wysłuchaniu tej płyty, można śmiało powiedzieć, że eksperyment się powiódł. Chociaż zdaję sobie sprawę, że album ten utrafi zapewne wyłącznie w gusta najbardziej zagorzałych fanów grupy Rush. Tym, którzy niezbyt dobrze znają dorobek tego zespołu, a chcieliby zapoznać się z jego twórczością, mimo wszystko polecam oryginalne nagrania.
