To już trzecie z kolei ambitne przedsięwzięcie pomysłu Adama Gerczyckiego i Ryszarda Kramarskiego, którzy niczym najwytrawniejsi menadżerowie i łowcy młodych talentów zebrali na opracowanym przez siebie krążku 14 wykonawców grających szeroko rozumianą muzykę art rockową. Wręcz niewiarygodnym wydaje się fakt, że w naszym kraju działa tak wielu nie odkrytych jeszcze twórców, którzy z powodzeniem wpisują się w konwencję grania niezwykle ambitnej i z założenia niełatwej w odbiorze muzyki. Muzyki dla wymagających i myślących słuchaczy. Świadczy o tym zawartość niniejszego albumu. Na płycie tej nie znajdziemy nagrań najsłynniejszych polskich wykonawców progrockowych, jak Collage, Quidam, Lizard, czy Abraxas. No chyba, że za takich uznamy zespoły Special Experiment i Colt, których debiutanckie płyty recenzowaliśmy w tym miejscu przed miesiącem, czy grupę Żandarm, która może poszczycić się mianem laureata Grand Prix w konkursie Opole – Debiuty 2002. Brak uznanych gwiazd nie jest żadną słabością tej płyty. Wręcz odwrotnie, stanowi jej ogromny atut. Nie ma chyba niczego wspanialszego niż odkrywanie prawdziwego piękna zaczarowanego w muzyce młodych, nieznanych jeszcze szerokiej publiczności zespołów. A moim zdaniem wiele grup spośród tego grona, jak np. Inside The Out, Bibisi, Ad Libitum, Suchi Pion, Indukti, After, Ogrodowe Aleje 11, Angel Of Swing, New Credo, Percival Schuttenbach, czy Howling Aliens ma w sobie dosyć potencjału, by skutecznie zaistnieć na polskiej (i nie tylko!) scenie progresywnej. Życzę im tego z całego serca. A gdzie nota ogólna? Dziś jej nie będzie. Trudno jedną miarą ocenić album, na którym prezentuje się aż kilkunastu wykonawców, z których każdy ma różne podejście do muzyki, ma swój własny pomysł na sukces i własną wizję realizacji muzycznych celów. Nie ukrywam, że na płycie tej znajdziemy utwory lepsze i gorsze. Ale wszystkich słucha się naprawdę wspaniale i z cisnącym się na usta intrygującym pytaniem: czy któremuś z tych 14 zespołów pisana jest kariera przez duże K? V/A - Polish Art-Rock Vol. 3
, Artur Chachlowski
To już trzecie z kolei ambitne przedsięwzięcie pomysłu Adama Gerczyckiego i Ryszarda Kramarskiego, którzy niczym najwytrawniejsi menadżerowie i łowcy młodych talentów zebrali na opracowanym przez siebie krążku 14 wykonawców grających szeroko rozumianą muzykę art rockową. Wręcz niewiarygodnym wydaje się fakt, że w naszym kraju działa tak wielu nie odkrytych jeszcze twórców, którzy z powodzeniem wpisują się w konwencję grania niezwykle ambitnej i z założenia niełatwej w odbiorze muzyki. Muzyki dla wymagających i myślących słuchaczy. Świadczy o tym zawartość niniejszego albumu. Na płycie tej nie znajdziemy nagrań najsłynniejszych polskich wykonawców progrockowych, jak Collage, Quidam, Lizard, czy Abraxas. No chyba, że za takich uznamy zespoły Special Experiment i Colt, których debiutanckie płyty recenzowaliśmy w tym miejscu przed miesiącem, czy grupę Żandarm, która może poszczycić się mianem laureata Grand Prix w konkursie Opole – Debiuty 2002. Brak uznanych gwiazd nie jest żadną słabością tej płyty. Wręcz odwrotnie, stanowi jej ogromny atut. Nie ma chyba niczego wspanialszego niż odkrywanie prawdziwego piękna zaczarowanego w muzyce młodych, nieznanych jeszcze szerokiej publiczności zespołów. A moim zdaniem wiele grup spośród tego grona, jak np. Inside The Out, Bibisi, Ad Libitum, Suchi Pion, Indukti, After, Ogrodowe Aleje 11, Angel Of Swing, New Credo, Percival Schuttenbach, czy Howling Aliens ma w sobie dosyć potencjału, by skutecznie zaistnieć na polskiej (i nie tylko!) scenie progresywnej. Życzę im tego z całego serca. A gdzie nota ogólna? Dziś jej nie będzie. Trudno jedną miarą ocenić album, na którym prezentuje się aż kilkunastu wykonawców, z których każdy ma różne podejście do muzyki, ma swój własny pomysł na sukces i własną wizję realizacji muzycznych celów. Nie ukrywam, że na płycie tej znajdziemy utwory lepsze i gorsze. Ale wszystkich słucha się naprawdę wspaniale i z cisnącym się na usta intrygującym pytaniem: czy któremuś z tych 14 zespołów pisana jest kariera przez duże K? 
