Wieloma określeniami można by opisać Petera Hammilla, jednak zacząć należy od tego, że jest to z pewnością postać nietuzinkowa. Wokalista, instrumentalista, kompozytor, poeta, producent nagrań - prawdziwa legenda muzyki progresywnej, wychodząca jednak ze swoją twórczością daleko poza ramy gatunkowe. Urodził się 70 lat temu w Londynie, a poważnie muzyką zaczął zajmować się w wieku 19 lat, choć już jako 12-latek komponował i pisał pierwsze teksty utworów. Zasłynął przede wszystkim jako jeden z założycieli i lider formacji Van der Graaf Generator. Grupa powstała w 1967 roku i choć jej działalność naznaczona była licznymi, często długimi okresami braku aktywności, a w 1978 roku rozpadła się, wznowiła na dobre działalność w 2005 roku i istnieje do dziś, co jakiś czas wydając nowe albumy. Co zdumiewające, zespół nie zdołał przebić się w rodzimej Wielkiej Brytanii, pozostając raczej formacją niszową, znaną największym entuzjastom szeroko pojętej muzyki progresywnej, choć odniosła spory sukces we Włoszech. Jest to o tyle zaskakujące, że obecnie - po latach - grupa jest uznawana zarówno przez fanów gatunku, jak i przez współczesnych muzyków za jeden z najważniejszych zespołów rocka progresywnego i eksperymentalnego.
Poza pokaźnym dorobkiem wydającej od czasu do czasu nowe płyty formacji Van der Graaf Generator, Hammill jest autorem ponad 30 albumów solowych. Ostatni album artysty, zatytułowany „From the Trees”, ukazał się w listopadzie 2017 roku i został niezwykle ciepło przyjęty przez jego fanów. W trakcie swojej długiej i bogatej kariery Hammill współpracował z takimi artystami jak Robert Fripp, Peter Gabriel, The Stranglers, David Cross czy Tim Bowness. Jest także producentem kilkunastu płyt innych wykonawców.
Twórczość solowa Hammilla często przeplatała się z działalnością jego macierzystej grupy, a granica pomiędzy jednym i drugim muzycznym światem nierzadko była zacierana poprzez udział muzyków VDGG w nagraniach solowych płyt Hammilla lub wykorzystywanie w solowej twórczości utworów oryginalnie tworzonych z myślą o grupie. Niewątpliwie jednym z najbardziej charakterystycznych elementów twórczości Hammilla jest jego głos. Artysta posługuje się nim niezwykle ekspresyjnie, zawierając w swoich partiach wokalnych dużą dawkę dramatyzmu. Obok łagodnych partii wokalnych, w jego utworach często usłyszymy pełen emocji krzyk. Z równą swobodą posługuje się barytonem i falsetem. Jego ekspresyjny wokal często porównywany był do tego, co za pomocą gitary osiągał Jimi Hendrix.
Warto wspomnieć także o tekstach pisanych przez Hammilla. Te często odnoszą się do uczuć, relacji międzyludzkich, przemijania i śmierci, ale artysta nie stroni także od tematyki społecznej czy politycznej, a nieobce są mu także rozważania o tematyce historycznej czy naukowej. Hammill ma także na koncie publikacje literackie, zawierające teksty piosenek, wiersze czy krótkie opowiadania. Pierwsze tego typu wydawnictwo – „Killers, Angels, Refugees” - ukazało się w 1974 roku. Drugie – „Mirrors, Dreams, Miracles” - ujrzało światło dzienne osiem lat później. Choć sam muzyk broni się przed szufladkowaniem go jako artysty sceny progresywnej, co udowadniał wiele razy, odchodząc w swojej twórczości od wielowątkowych kompozycji na rzecz znacznie krótszych i prostszych form, jest często nagradzany przez środowisko progresywne. W 2012 roku został pierwszym laureatem nagrody dla Wizjonera Muzycznego na prestiżowej gali Progressive Music Awards.
Hammill to artysta, który w swojej solowej twórczości nie lubi tkwić zbyt długo w jednym układzie. Często zmienia koncertowe składy, występuje naprzemiennie z różnymi muzykami, raz pojawiając się na scenie z pełnym zespołem, innym zaś razem grając samemu. Także koncertowe setlisty oraz aranżacje poszczególnych kompozycji podlegają częstym zmianom, co sprawia, że każda trasa artysty jest wydarzeniem niepowtarzalnym. Niezapomniane będą także z pewnością dwa koncerty, które Peter Hammill da w Polsce. Szykuje się prawdziwa muzyczna uczta, na którą fani artysty z naszego kraju czekali od dawna.
DYSKOGRAFIA
Albumy solowe
albumy studyjne:
Fool's Mate 1971
Chameleon In The Shadow Of The Night 1973
The Silent Corner And The Empty Stage 1974
In Camera 1974
Nadir's Big Chance 1975
Over 1977
The Future Now 1978
PH7 1979
A Black Box 1980
Sitting Targets 1981
Enter K 1982
Loops And Reels 1983
Patience 1983
Skin 1986
And Close As This 1986
In A Foreign Town 1988
Out Of Water 1990
The Fall Of The House Of Usher 1991 (Deconstructed And Rebuilt - 1999)
Fireships 1992
The Noise 1993
Roaring Forties 1994
X My Heart 1996
Sonix 1996
Everyone You Hold 1997
This 1998
None Of The Above 2000
What, Now? 2001
Unsung 2001
Clutch 2002
Incoherence 2004
Singularity 2006
Thin Air 2009
Consequences 2012
...All That Might Have Been... 2014
From The Trees 2017
albumy koncertowe:
The Margin 1985
Room Temperature 1990
There Goes The Daylight 1993
The Peel Sessions (BBC radio sessions 1974–1988) 1995
The Union Chapel Concert (with Guy Evans and others) 1997
Typical 1999
The Margin + 2002
Veracious 2006
Pno Gtr Vox 2011
Pno Gtr Vox Box 2012
X/Ten 2018
Albumy nagrane z Van Der Graaf Generator
albumy studyjne:
The Aerosol Grey Machine 1969
The Least We Can Do Is Wave To Each Other 1970
H To He, Who Am The Only One 1970
Pawn Hearts 1971
Godbluff 1975
Still Life 1976
World Record 1976
The Quiet Zone/The Pleasure Dome 1977
Present 2005
Trisector 2008
A Grounding In Numbers 2011
ALT 2012
Do Not Disturb 2016
albumy koncertowe:
Vital 1978
Maida Vale 1994
Real Time 2007
Live At The Paradiso 2009
Live At Metropolis Studios 2010 2012
Merlin Atmos 2015
After The Flood - At The Bbc 1968-1977 2015
Live At Rockpalast - Leverkusen 2005 2018
Peter Hammill w Internecie:
https://www.facebook.com/thinair
Na podstawie materiałów informacyjnych Rock Serwis.
