Dziś przedstawiamy naszą aktualną małoleksykonową Płytę Miesiąca. Można ją wygrać na naszym portalu w Konkursie Czerwcowym. Jak wiadomo, zespół Albion niedawno poinformował o swojej reaktywacji. W 2016 roku ma ukazać się nowy studyjny album, a po jego premierze Albion powróci na sceny koncertowe. Nowy materiał zespół przygotowuje w czteroosobowym składzie: Krzysztof Malec - klawisze, Paweł W. Kono - bas, Rafał Paszcz - perkusja oraz Jerzy ‘Georgius’ Antczak - gitara i wokal.
Z okazji reaktywacji wytwórnia Lynx Music wraz z zespołem przygotowała dla wszystkich fanów specjalny kompilacyjny album zatytułowany „Unsongs”. Zawiera on kompozycje instrumentalne, które ukazały się na studyjnych albumach Albionu, by teraz stworzyć jedną spójną muzyczną całość.
Wydawnictwo to wydaje się o tyle zaskakujące, że niespełna dekadę temu ukazało się wznowienie debiutanckiego albumu uzupełnionego o kasetę „Survival Games” oraz o kilka rarytasów. Obecnie w 20-tą rocznicę wydania debiutanckiego, tzw. „czerwonego” albumu zespół zgotował dla fanów kompilację utworów instrumentalnych zarejestrowanych na przestrzeni blisko dwudziestu lat. Większość programu płyty stanowią mrocznawe kompozycje wprowadzające słuchacza w niesamowity nastrój. Takie coś mamy już na samym początku płyty w utworze „Golgotha” – słynnej kompozycji z debiutanckiego albumu (oraz nagranej wcześniej kasety „Survival Games”). Jest to zarazem jedyny utwór z wokalami basisty – Pawła Koniecznego (który był wokalistą w tym zespole w pierwszym okresie jego działalności – do końca 1991 roku). Trudno tu mówić o wokalach, gdyż właściwie jest to melorecytacja uzupełniona wokalizami Ani Batko. Kolejne utwory świetnie komponują się w jedną wielką przemyślaną całość. Nie zabrakło „Biegu po tęczy” (a właściwie „Through The Rainbow”, bo taki tytuł nosi teraz to nagranie) z albumu „Wabiąc cienie” (2005), a także monumentalnej kompozycji „This Is The Way Where We Go” z płyty „Broken Hopes” (2007). Obie te kompozycje zwracają na siebie uwagę ciekawymi aranżacjami, długimi czasami trwania oraz bardzo oryginalnymi koncepcjami (w „Through The Rainbow” pojawia się nawet gaworzenie małego dzieciaka). Dwie kompozycje pochodzące ze studyjnego albumu „The Indefinite State Of Matter” (2012) zamieszczono w odwrotnej kolejności, czyli najpierw „Fear” z ostrzejszą i niepokojącą gitarą, a potem „Particle Of Soul”, której najmocniejszym punktem jest przepiękne gitarowe solo w wykonaniu Jurka Antczaka, a także pojawiające się gdzieniegdzie rozmyte głosy. Płytę kończy. tak samo jak debiutancki album, delikatna instrumentalna miniaturka pt. „Shadow”. Ponieważ te utwory w większości na swych pierwotnych albumach były wpasowane pomiędzy inne kompozycje, siłą rzeczy należało je zremiksować, by pasowały do nowego układu i kolejności. Stąd też zmienione zostały przejścia pomiędzy poszczególnymi kompozycjami.
Instrumentalny album Albionu miał powstać wcześniej i rzekomo miał zawierać premierowy materiał, lecz w dwudziestą rocznicę wydania debiutanckiego albumu reaktywowany niedawno Albion przygotował składak utworów instrumentalnych obejmujących ostatnie dwadzieścia lat istnienia zespołu. Właściwie gdyby całość uzupełnić o kompozycję „Stop”, otrzymalibyśmy jeszcze bardziej przekrojowy repertuar, lecz zamieszczenie tej kompozycji byłoby bezcelowe, gdyż albo zespół musiałby odzyskać wersję monofoniczną z kasety video z koncertu z 1991 roku, albo też musiałby ten utwór zarejestrować od nowa.
