Czasami tak jest, że z upływem czasu tracimy z horyzontu pewnych wykonawców, którzy zachwycili nas przed laty, a potem słuch o nich zaginął. Na przykład takich, jak kalifornijska grupa Metaphor, która na początku wieku podbiła serca progrockowej publiczności kilkoma świetnymi, utrzymanymi w duchu neo progresu, płytami, a rok temu, po dłuższej przerwie, przypomniała się bardzo dobrym wydawnictwem „The Pearl”. Niedawno lider Metaphor, gitarzysta Malcolm Smith podesłał mi kolejny krążek – to debiutancki album jego nowego instrumentalnego zespołu o nazwie Isobar.
Grupę tworzą: basista Jim Anderson, gitarzysta Malcolm Smith i klawiszowiec Marc Spooner. Tych trzech panów wywodzi się właśnie z zespołu Metaphor. Dołączył do nich wszędobylski ostatnio perkusista Mattias Olsson (m.in. Ȧnglagård, White Willow, Molesome, Necromonkey, Kaukasus) oraz sekcja dęta: Evan Weiss – trąbka, Ben Bohorquez – saksofon, Lonnie Cory – trąbka i Tony Abena – saksofon.
Nagrali album składający się z całkowicie instrumentalnych, misternie przygotowanych utworów, obejmujących szeroki wachlarz stylistycznych wpływów. Zawiera on ponad godzinę muzyki złożonej z trzynastu wyjątkowych i bardzo wciągających kompozycji. W muzyce grupy Isobar czuć swoistą lekkość, rozwianą wiatrem czuprynę, poczucie przygody, szeroko rozpostarte skrzydła, no i wszechobecne poczucie artystycznej wolności Zespół oferuje niezwykłe melodie, nieprzewidywalne harmonie, zmieniające się sygnatury czasowe, eklektyczne aranżacje i nieoczywiste figury muzyczne. Tej muzyki słucha się z dużą przyjemnością. Isobar przedstawia świeże i nowoczesne podejście do rocka progresywnego i z pewnością zadowoli wymagających słuchaczy, którzy poszukują nowatorskich, interesujących kompozycji z muzyczną głębią i sporą dozą złożoności.
Warto posłuchać, bo muzyka z debiutanckiej płyty Isobar wpuszcza sporo świeżego powietrza w sztywne ramy progrockowego gatunku. Godzinna uczta dla uszu gwarantowana. Próbki muzyczne dostępne na stronie www.IsobarMusic.com.
