Współczesna muzyka chrześcijańska (ang. Contemporary Christian Music - CCM) dla osoby niezorientowanej w sprawie kojarzy się z muzyką religijną, kościelną czy wręcz liturgiczną. Jest to ocena z gruntu nieuprawniona, a nawet krzywdząca. CCM — to niemal wszystkie gatunki i style muzyczne, jakie znamy, począwszy od bluesa, jazzu, country, rocka, metalu, rapu czy hip-hopu. Łączy je jedno: w warstwie tekstowej nawiązują do tematyki biblijnej. W USA jest to równoprawny gatunek muzyczny i potężna gałąź rynku muzycznego. Płyty topowych wykonawców CCM sprzedawane były jeszcze do niedawna w milionowych nakładach. Do niedawna, gdyż płyty CD wyparły platformy streamingowe. Można zadać pytanie, czy tacy wykonawcy jak: Petra, Delirious?, Neal Morse, Becoming The Archetype, Slechtvalk czy Impending Doom to muzyka kościelna? Bynajmniej! Wśród artystów tworzących CCM nie mogło również zabraknąć twórców rocka progresywnego. Jednym z najbardziej znanych przedstawicieli tego nurtu jest brytyjski, legendarny już, zespół Iona (nazwa wzięła się od wyspy Iona). Grupa założona pod koniec lat 80. XX wieku jest jednym z najbardziej znanych zespołów grających celtycki, chrześcijański, rock progresywny. Nagrali siedem płyt studyjnych i kilka albumów live. Założycielami grupy byli: Dave Bainbridge, David Fitzgerald oraz Joanne Hogg. Do najwybitniejszych osiągnięć grupy zalicza się płyta z 2006 roku pt. „The Circling Hour”. Po ponad 25 latach istnienia, w 2013 r., zespół zawiesił działalność i odtąd muzycy zaczęli realizować własne kariery. Najbardziej aktywni są wokalistka Joanne Hogg i gitarzysta Dave Bainbridge.
Joanne Hogg reprezentująca bardziej liryczne, nastrojowe oblicze grupy Iona, swój pierwszy solowy album opublikowała w 1999 roku i od tego czasu regularnie, co kilka lat, wydaje kolejne płyty, uczestniczy również w różnego rodzaju projektach muzycznych np. „New Irish Hymns”, nagranym z Moya Brennan z grupy Clannad. W 2016r. rozpoczęła pracę nad „The MAP Project (Miracles and Parable)”. Omawiana dziś płyta jest drugą częścią projektu i składa się z siedmiu dość rozbudowanych kompozycji, z czego sześć jest opartych na przypowieściach i cudach dokonanych przez Jezusa Chrystusa zapisanych na kartach Nowego Testamentu. Pierwszy utwór „Listen” przypomina nam, że na różne gleby spada Słowo Boga, ale dopiero gdy spadnie na dobrą i żyzną ziemię – wyda właściwy plon. Kolejny utwór, „Believe”, uczy wiary w tragicznych sytuacjach. „Walk” to opowieść o człowieku chorym od 38 lat, leżącym przy Sadzawce Betesda. W piosence „Party” dowiadujemy się, że zaproszeni goście zlekceważyli zaproszenie Króla na wspaniałą ucztę. „Shepherd” pokazuje jak dobry jest Pasterz dla tych, którzy są Jego owcami. „Free” to demonstracja mocy Syna Bożego, który uwalnia opętanego przez ‘legion’. Ostatni utwór, „Find My Way Back”, jest o poszukiwaniu prawdy.
Muzyka zawarta na płycie zawiera elementy muzyki pop, folk, jazzu i klasyki. Nagrania są bardzo klimatyczne, czego główną zasługą jest oryginalny i charakterystyczny głos wokalistki, który łączy w sobie smutek i entuzjazm. Jego swoisty magnetyzm jest tak silny, że przemawia nawet do ludzi odpornych na emocje. W nagraniach zwracają uwagę piękne brzmienia wiolonczeli (Gwyneth Reid) oraz znakomitej trąbki (Graeme Flowers). Na płycie wystąpili także dawni koledzy Joanne z zespołu Iona: grający na gitarze basowej - Phil Barker, Andy Baker na gitarze elektrycznej oraz perkusista Tearl Bryant (znany także ze współpracy z Peterem Murphy i z wielu innych projektów). Jest to muzyka wnosząca dużo spokoju i wyciszenia, nie jest jednak relaksacyjna, a raczej refleksyjna. Słuchając każdej kolejnej kompozycji można dać się uwieść ciepłym i nastrojowym utworom. Można odnieść wrażenie, że każda kolejna kompozycja jest coraz lepsza. Nie jest to płyta, która wciąga od razu, a żeby się do niej przekonać potrzebny jest czas i odrobina zaufania. Jednak słuchając jej po raz kolejny, zaczynamy dostrzegać jej piękno.
Czy jest to muzyka progresywna? Słynny serwis internetowy Prog Archives do takiej ją zalicza. Niezależnie od wyznawanych poglądów warto się przyjrzeć twórczości artystki, zwłaszcza że jej teksty są swobodną, poetycką parafrazą słów ewangelii. Nie słuchamy kazań, tylko ambitnej muzyki.
Na koniec warto jeszcze dodać, że między projektami „MAP1” i „MAP2” Joanne Hogg nagrała album „Road From Ruin”, z którego dochód został przeznaczony na ofiary wojny w Syrii.
